Upadłość konsumencka to postępowanie sądowe, dzięki któremu osoba fizyczna znajdująca się w trudnej sytuacji finansowej może przerwać niekończącą spiralę zadłużenia. Skuteczne przeprowadzenie takiego postępowania pozwala osobom fizycznym uwolnić się od wymagalnych zobowiązań i rozpocząć nowy start, zyskując nowe możliwości.
Ogłoszenie upadłości konsumenckiej nie zawsze oznacza jednak umorzenie zobowiązań dłużnika. Jest to bowiem procedura skomplikowana i wieloetapowa, której końcowy rezultat zależy od bardzo wielu czynników. Dla uzyskania zadowalającego wyniku konieczne jest przede wszystkim odpowiednie przygotowanie formularza upadłościowego. Prawidłowo opracowany wniosek pozwala na uniknięcie niepotrzebnych problemów w toku sprawy o ogłoszenie upadłości i zwiększa szanse na całkowite oddłużenie konsumenta.
Upadłość konsumencka ma na celu oddłużenie niewypłacalnego dłużnika i spłacenie wierzycieli. W planie spłaty określa się, jaka część długów ma zostać spłacona, a jako część zobowiązań zostanie umorzona. Plan spłaty jest wykonywany przez upadłego do 36 miesięcy. Wyjątkiem jest sytuacja gdy sąd ustali, że upadły do swojej niewypłacalności bądź istotnie zwiększył jej stopień umyślnie czy też istotnie zwiększył jej stopień umyślnie bądź też wskutek rażącego niedbalstwa. W takiej sytuacji nie może zostać ustalony na krócej niż 36 miesięcy, ani dłużej niż 82 miesiące. Umorzenie określone w planie może dotyczyć części lub całości długów, powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości, których dłużnik nie jest w stanie spłacić. Umorzenie zobowiązań ma miejsce gdy dłużnik jest trwale niezdolny do dokonywania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty.
Ile trwa upadłość konsumencka?
Postępowanie upadłościowe może trwać od kilku miesięcy do kilku lat. Nasza kancelaria prawna w Poznaniu zadba, aby trwało ono jak najkrócej. Zapraszamy do kontaktu telefonicznie lub za pośrednictwem formularza kontaktowego.
Nasza Kancelaria zapewnia kompleksową pomoc prawną w zakresie upadłości konsumenckiej. Pomagamy zgromadzić niezbędne dokumenty, prowadzimy sprawy o upadłość konsumencką osób fizycznych i byłych przedsiębiorców, przygotowujemy wnioski o wyłączenie rzeczy z masy upadłości. Z powodzeniem reprezentujemy interesy naszych Klientów w postępowaniu sądowym, a także w kontaktach z syndykiem.
Posiadanie statusu konsumenta jest jednym z dwóch podstawowych wymogów, których spełnienie
pozwana na złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Konsumentami są osoby
fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej.
Przedsiębiorcy również mogą skorzystać z dobrodziejstw upadłości konsumenckiej. W tym celu
powinni oni zakończyć prowadzenie działalności i wykreślić dotyczący jej wpis z CEiDG.
Drugim wymogiem, który musi zostać spełniony jest istnienie stanu
niewypłacalności. Ze stanem tym mamy do czynienia wówczas, gdy konsument nie jest w stanie
opłacać swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych przez okres przynajmniej 3 miesięcy.
Postępowanie upadłościowe rozpoczyna się od złożenia wniosku o upadłość w sądzie. Wniosek musi zawierać dane osobowe dłużnika, opis jego sytuacji finansowej oraz listę wierzycieli.
Po złożeniu wniosku sąd wyznacza rozprawę, na której zostanie rozpatrzony wniosek o upadłość. Sąd może ogłosić upadłość konsumencką, jeżeli dłużnik jest niewypłacalny i nie ma możliwości spłaty swoich długów.
Po ogłoszeniu upadłości syndyk przystępuje do likwidacji majątku dłużnika. Majątek jest sprzedawany, a uzyskane środki są przekazywane wierzycielom.
Oczywiście przebieg całego procesu różnić się będzie w zależności od sytuacji osobistej oraz majątkowej dłużnika.
Zgodnie z przepisami Sąd Upadłościowy wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości w terminie 2 miesięcy od daty złożenia wniosku. Jest to jednak jedynie termin instrukcyjny i nie wiąże on Sądu.
W praktyce sprawa o ogłoszenie upadłości konsumenckiej może trwać od kilku miesięcy do nawet 2 lat.
Sąd nie ogłosi postanowienia o upadłości konsumenckiej dłużnika w sytuacji, gdy:
dłużnik celowo doprowadził do swojej niewypłacalności
dłużnik umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa istotnie zwiększył zadłużenie
gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów, zatem nie umożliwia dokonywania jakichkolwiek spłat dalszych wierzytelności
dłużnik wykaże, że wierzytelność ma charakter sporny (w przypadku wniosku wierzyciela)
Sąd oddali wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej także w następujących przypadkach:
gdy dłużnik jest akcjonariuszem lub komandytariuszem odpowiadającym także za długi spółki,
gdy dłużnik nie jest niewypłacalny,
jeżeli w ciągu ostatnich 10 lat dłużnik już złożył wniosek o upadłość i została ona ogłoszona, a część lub całość zobowiązań została umorzona,
jeżeli w ciągu ostatnich 10 lat dłużnik dokonał czynności skutkującej pokrzywdzeniem wierzycieli (np. pozornie sprzedał majątek członkowi rodziny lub podarował stanowiącą jego własność nieruchomość innej osobie wiedząc, że ma zaległości płatnicze względem swoich wierzycieli).
Tak. Ogłoszenie upadłości konsumenckiej jest możliwe nawet w przypadku, gdy dłużnik nie posiada żadnego wartościowego majątku (np. samochodu, sprzętu RTV czy nieruchomości).
Po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej cały majątek stanowiący własność dłużnika staje się masą upadłości, a upadły traci prawo rozporządzania nim w jakimkolwiek zakresie (nie może np. dokonać zbycia przedmiotów wchodzących w jej skład bez zgody syndyka).
Wszystkie toczące się postępowania sądowe, administracyjne i sądowo-administracyjne, których upadły jest stroną i które dotyczą majątku wchodzącego w skład masy upadłości zostają zawieszone z mocy prawa. Sprawy te mogą być prowadzone tylko z inicjatywy lub przy udziale syndyka.
Nadto z chwilą ogłoszenia postanowienia o upadłości konsumenckiej wszystkie egzekucje skierowane do majątku wchodzącego w skład masy upadłości zostają umorzone z mocy prawa. Uprawnienie do (jedynie syndyk może dokonywać czynności egzekucyjnych)
Po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej cały majątek stanowiący własność dłużnika staje się masą upadłości, a upadły traci prawo rozporządzania nim w jakimkolwiek zakresie (nie może np. dokonać zbycia przedmiotów wchodzących w jej skład bez zgody syndyka).
Ponadto wszelkie zobowiązania pieniężne, których termin płatności jeszcze nie nastąpił stają się wymagalne z dniem ogłoszenia upadłości.
Jeżeli dłużnik w chwili ogłoszenia upadłości konsumenckiej dłużnik pozostawał w związku małżeńskim dochodzi do powstania rozdzielności majątkowej z mocy prawa. Zgromadzony dotychczas majątek wspólny wchodzi w skład masy upadłości.
W przypadku dziedziczenia również majątek wpadkowy wchodzi on w skład masy upadłości i podlega sprzedaży przez syndyka w toku postępowania.
Po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej syndyk obejmuje zarząd nad majątkiem dłużnika stanowiącym masę upadłości, a następnie podejmuje działania w celu jego wyceny i sprzedaży. Uzyskane w ten sposób środki przeznaczone zostaną na zaspokojenie wierzycieli i pokrycie kosztów postępowania.
Ponadto syndyk wszczyna i prowadzi postępowania sądowe, administracyjne i sądowo-administracyjne, których upadły jest stroną, a które dotyczą masy upadłości.
Jednym z najważniejszych zadań syndyka jest sporządzenie oraz przedstawienie Sędziemu komisarzowi planu spłaty wierzycieli. Wykonanie takiego planu przez dłużnika może doprowadzić do umorzenia pozostałej części wymagalnych długów.
Po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej syndyk zajmie przysługujące dłużnikowi wynagrodzenie w następujących wysokościach:
do 50% wynagrodzenia za pracę,
do 60% wynagrodzenia za pracę – w przypadku, gdy dłużnik płaci alimenty.
do 25% emerytury/renty.
Należy pamiętać, że syndyk może dokonać zajęcia nie tylko dochodów z tytułu wynagrodzenia za pracę, ale także z tytułu umowy o dzieło, wynajmu czy umowy zlecenia.
Ogłoszenie upadłości nie wpływa na otrzymywanie świadczenia „500 +”. Jak wynika
z przepisów prawa upadłościowego świadczenie to nie wchodzi do masy upadłości, zatem pozostaje w majątku upadłego.
Syndyk nie może także zająć świadczenia rodzinnego czy zasądzonych alimentów.
Prawo upadłościowe przewiduje możliwość umorzenia wszystkich długów, jednakże ma to miejsce tylko w wyjątkowych przypadkach. Sąd może umorzyć długi upadłego jeżeli jego sytuacja osobista pozwanego jest na tyle trudna, że obiektywnie nie ma on możliwości podjęcia pracy zarobkowej lub całość zarobionych przez niego środków przeznacza jest np. na zaspokojenie podstawowych potrzeb rodziny (np. w przypadku matki samotnie wychowującej kilkoro dzieci).
Możliwe jest także częściowe umorzenie zobowiązań dłużnika w przypadku, gdy po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej wykona on ustalony plan spłaty.
Przepisy prawa upadłościowego nie pozwalają natomiast na umorzenie długów obejmujących zobowiązania:
z tytułu alimentów z rent
z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci;
do zapłaty orzeczonych przez sąd kar grzywny oraz kwot zasądzonych tytułem obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za krzywdę;
do zapłaty nawiązki lub świadczenia pieniężnego orzeczonych przez sąd karny;
zobowiązań do naprawienia szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego prawomocnym wyrokiem sądu;
zobowiązań, których upadły umyślnie nie ujawnił, jeżeli wierzyciel nie brał udziału w postępowaniu upadłościowym.
Mieszkanie stanowiące własność upadłego wchodzi w skład masy upadłości i podlega sprzedaży przez syndyka w toku postępowania. Jednakże w celu uchronienia upadłego przed bezdomnością – i wyłącznie na jego wniosek – z sumy uzyskanej ze sprzedaży wydziela się kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu lokalu mieszkalnego w tej samej lub sąsiedniej miejscowości za okres od 12 do 24 miesięcy. Wysokość tej kwoty ustala Sędzia komisarz biorąc pod uwagę m.in. zdolność zarobkową upadłego czy liczbę osób pozostających na utrzymaniu upadłego.
